تعیین سیاست های بهینه مالی و پولی در راستای رشد باثبات اقتصادی ایران با استفاده از تئوری کنترل بهینه در فضای نااطمینانی

هدایت و کنترل بهینه سیستم اقتصادی در راستای اهداف معین و مطلوب از مهمترین وظایف سیاست گذاران اقتصادی است. در دهه های اخیر نبود انظباط پولی و مالی در کنار وجود انواع نااطمینانی در مدل سازی و تجزیه و تحلیل داده های آماری، عدم دست یابی به اهداف مشخص را در پی داشته است. یکی از راه های نزدیکی به اهداف اقتصادی، تعیین مسیرهای بهینه برای متغیرهای سیاستی و هدف با در نظر گرفتن احتمالات رخ دادن انواع شوک ها و نوسانات و اثرگذاری آنها بر پارامترهای مدل استخراجی است. در این تحقیق ضمن تشریح مدل تعادل عمومی تصادفی کینزینی جدید، اجزای مدل و توابع نهایی برای اقتصاد ایران استخراج شده است. سپس از نتایج برآورد پارامترهای مدل برای بررسی نااطمینانی با استفاده از روش بیزینی استفاده شده است. این مدل برای اقتصاد ایران با وابستگی به درآمدهای نفتی تنظیم شده است. به دلیل انطباق با شرایط وابسته به نفت اقتصاد ایران، بخش مالی به صورت بخش دولت، شوک مخارج و اثرات تغییر منابع درآمدهای دولت شامل مالیات و درآمدهای نفتی در نظر گرفته شده است. برای ساده شدن مدل با فرض کوچک بودن کشور در بازار نفت، قیمت نفت برای اقتصاد داخل به صورت برون زا در نظر گرفته شده است. با توجه به تبدیل درآمد حاصل از فروش نفت خام به پول داخلی، نوسانات دلارهای نفتی و نرخ ارز بر اساس تغییرات حجم پول داخلی بررسی شده است. نتایج توابع عکس العمل آنی متغیرهای تولید غیرنفتی و تورم نشانگر مطابق انتظار بودن مدل تئوری با مشاهدات واقعی است. بر اساس نتایج تابع سیاستی با افزایش تورم، شکاف تولید و حجم نقدینگی، افزایش نرخ بهره یکی از بهترین راه ها برای کاهش بی ثباتی است. بر اساس نتایج نااطمینانی مدل، سیاست های بهینه پولی و مالی برای دستیابی به اهداف غیر قابل اجتناب است. همچنین با استفاده از مدل سوم عملکرد سیاستی با بهبود همراه بوده است. نااطمینانی مدل در تصریح قواعد سیاستی منطبق با شرایط تعهدی بوده است. همچنین در حالت وجود دوره های ماندگاری تورم در اقتصاد ایران پاسخ های با وزن بیشتر در دوره اول، پاسخ های بهینه نسبت به حالت پارامترهای مطمئن بوده است.